Rosyjski gaz do Chin: Impas ws. Siły Syberii 2, Chiny rozbudowują Siłę Syberii 1

Photo of author

By Marek

Strategiczny zwrot Rosji ku azjatyckim rynkom energii, wymuszony zachodnimi sankcjami po inwazji na Ukrainę, napotyka znaczące przeszkody infrastrukturalne. Chociaż Moskwa energicznie dąży do realizacji wizji przekierowania ogromnych wolumenów gazu do Chin, kluczowy drugi projekt gazociągu, Siła Syberii 2, pozostaje w martwym punkcie. Zamiast tego, niedawne dyskusje wskazują, że Chiny priorytetowo traktują zwiększenie przepustowości istniejącego gazociągu Siła Syberii 1, co podkreśla złożoność i wyzwania związane z reorganizacją globalnych łańcuchów dostaw energii.

  • Rosyjski zwrot ku azjatyckim rynkom energii jest wynikiem zachodnich sankcji nałożonych po inwazji na Ukrainę.
  • Kluczowy projekt gazociągu Siła Syberii 2 (PoS2) jest wstrzymany z powodu braku porozumienia w kwestiach cenowych i finansowych.
  • Chiny obecnie priorytetowo traktują zwiększenie dostaw gazu przez istniejący gazociąg Siła Syberii 1 (PoS1).
  • Historycznie, rosyjskie pola gazowe Zachodniej Syberii były głównym źródłem gazu dla Europy, generując do 90 miliardów USD rocznie.
  • Wzrost krajowej produkcji gazu i rozwój odnawialnych źródeł energii w Chinach wpływają na zapotrzebowanie na dodatkowy import.

Przez ponad pięć dekad zachodniosyberyjskie pola gazowe Rosji były głównymi dostawcami dla Europy, zapewniając do 180 miliardów metrów sześciennych (mld m³) rocznie, zaspokajając do 40% europejskiego zapotrzebowania na gaz i generując dla Moskwy do 90 miliardów dolarów. Nałożenie zachodnich sankcji w 2022 roku poważnie zakłóciło te ugruntowane szlaki, zmuszając Rosję do poszukiwania nowych, znaczących rynków zbytu, zwłaszcza w Azji. Gazociąg Siła Syberii 1, który rozpoczął dostawy ze Wschodniej Syberii do Chin w 2019 roku, stanowi kluczowy element tego wschodniego zwrotu.

Ambicje wstrzymane: Gazociąg Siła Syberii 2

Proponowany gazociąg Siła Syberii 2, projekt wyceniany na około 13,6 miliarda dolarów, pierwotnie miał transportować gaz z zachodniosyberyjskich pól do Chin, skutecznie tworząc konkurencję między rynkami europejskim a chińskim w zakresie rosyjskich dostaw. Jego strategiczne znaczenie gwałtownie wzrosło po tym, jak Unia Europejska w dużej mierze wstrzymała import rosyjskiego gazu. Jednakże, pomimo ponad dekady negocjacji, Moskwa i Pekin nie osiągnęły jeszcze porozumienia w kluczowych kwestiach, takich jak ceny gazu i struktura finansowania nowego gazociągu, według źródeł branżowych zaznajomionych z dyskusjami. Przełom w tym projekcie nie jest przewidywany podczas nadchodzącego spotkania liderów Rosji i Chin.

Ewolucja chińskiego krajobrazu energetycznego i ekspansja Siły Syberii 1

Dynamika zużycia energii w Chinach jest złożona. Rosnąca krajowa produkcja gazu i rozwijający się sektor energii odnawialnej nieco złagodziły ogólne zapotrzebowanie na dodatkowy import energii. Niemniej jednak, względy geopolityczne, w tym dążenie do dywersyfikacji dostaw i zmniejszenia ryzyka związanego z trasami morskimi, sprawiają, że import gazociągowy z Rosji staje się coraz bardziej atrakcyjny, jak zauważa Tatiana Mitrova z Columbia University’s Center on Global Energy Policy. W konsekwencji, zamiast nowego gazociągu, Chiny podobno rozważają zwiększenie zakupów za pośrednictwem istniejącej Siły Syberii 1. Dyskusje między Gazpromem a China National Petroleum Corporation (CNPC) rzekomo obejmują zwiększenie dostaw tym gazociągiem o dodatkowe 6 mld m³ rocznie, począwszy od 2031 roku. Ta ekspansja mogłaby generować dla Gazpromu szacunkowo 1,5 miliarda dolarów rocznie, bazując na cenie gazu wynoszącej 250 dolarów za 1000 metrów sześciennych, według obliczeń Reutersa. Ani Gazprom, ani CNPC nie odpowiedziały na prośby o komentarz w sprawie tych wydarzeń.

Dodaj na: