Sektory stali i aluminium Unii Europejskiej stoją w obliczu znaczących 50% ceł nałożonych przez Stany Zjednoczone. Aby złagodzić ten wpływ, Europejskie Stowarzyszenie Stali (EUROFER) opowiada się za szybkim wynegocjowaniem systemu kontyngentów taryfowych (TRQ), dążąc do odnowionego dostępu do rynku i wspierania współpracy transatlantyckiej w walce z globalną nadprodukcją, zwłaszcza z Chin.
- Administracja Prezydenta Donalda Trumpa nałożyła 50% cła na stal i aluminium z UE, rozszerzone na pochodne stali.
- Wcześniejszy system TRQ za administracji Bidena umożliwiał bezcłowy import określonych ilości unijnej stali i aluminium do USA.
- System TRQ pozwala na import ustalonej objętości towarów po obniżonych lub zerowych stawkach celnych.
- Globalna nadwyżka mocy produkcyjnych stali, szacowana na 600 milionów ton rocznie, z czego Chiny odpowiadają za ponad 500 milionów ton.
- Współpraca USA i UE ma kluczowe znaczenie w walce z nadprodukcją i promowaniu zrównoważonej produkcji.
- Ustanowienie stabilnych ram TRQ złagodzi natychmiastowe obciążenia celne dla eksporterów z UE i wesprze globalną stabilność rynku.
Obecne Cła i Historia Systemu TRQ
Prezydent Donald Trump nałożył obecnie te 50% cła na stal i aluminium z UE, rozszerzając je w sierpniu na około 400 pochodnych stali. Stanowi to znaczącą eskalację w stosunku do wcześniejszych ceł w wysokości 25% na stal i 10% na aluminium. Za poprzedniej administracji Bidena, system kontyngentów taryfowych (TRQ) umożliwiał bezcłowy import określonych ilości stali i aluminium z UE do USA, z wyższymi opłatami nakładanymi jedynie na ilości przekraczające limit.
Mechanizm i Potencjał Systemu TRQ
System TRQ pozwala na import ustalonej objętości towarów po obniżonych lub zerowych stawkach celnych, z tym że kolejne ilości podlegają wyższym opłatom. EUROFER uważa to za najbardziej realną, choć niedoskonałą, drogę dla producentów z UE na rynek amerykański. Chociaż niedawne rozmowy między USA a UE ustaliły 15% cła na większość innych unijnych towarów przemysłowych, stal i aluminium zostały wyraźnie wykluczone. Wspólne oświadczenie wskazywało jednak na zamiar zbadania współpracy w zakresie łańcuchów dostaw i nadwyżek mocy produkcyjnych, wyraźnie wspominając o „rozwiązaniach w zakresie kontyngentów taryfowych”.
Globalna Nadprodukcja i Rola Chin
Poza natychmiastowym dostępem do rynku, systemy TRQ oferują również mechanizm rozwiązania powszechnego problemu globalnej nadprodukcji stali. Dane OECD wskazują, że globalna nadwyżka mocy produkcyjnych osiągnęła w zeszłym roku 600 milionów ton, a prognozuje się, że do przyszłego roku wzrośnie do 720 milionów ton. Chiny, będące głównym czynnikiem przyczyniającym się do tego problemu, z ponad 500 milionami ton nadwyżki mocy produkcyjnych i dotowaną branżą, wchłonęły początkowe 25% cła USA dzięki tanim produktom, co sprowokowało późniejszy wzrost do 50%.
Współpraca Transatlantycka i Wyzwania
Połączona siła rynkowa USA i UE mogłaby znacząco wywrzeć presję na producentów, aby zmniejszyli nadprodukcję. To strategiczne porozumienie było kluczowe dla Globalnego Porozumienia w sprawie Zrównoważonej Stali i Aluminium (GASSA), inicjatywy z 2021 roku mającej na celu zwalczanie nadwyżek mocy produkcyjnych i promowanie produkcji o niższej emisji dwutlenku węgla. Wznowienie GASSA, wstrzymane po powrocie prezydenta Trumpa, napotyka kluczową przeszkodę: unijny Mechanizm Dostosowania Granicznego Cen Emisji Dwutlenku Węgla (CBAM), któremu sprzeciwiają się Stany Zjednoczone.
Wnioski: Stabilność i Współpraca
Ustanowienie stabilnych ram TRQ złagodziłoby natychmiastowe obciążenia celne dla eksporterów stali i aluminium z UE. Jednocześnie zapewniłoby kluczowy mechanizm współpracy transatlantyckiej w zakresie krytycznych wyzwań przemysłowych i środowiskowych, sprzyjając większej globalnej stabilności rynku.
Marek to redaktor, który z zamiłowaniem śledzi zmiany na rynkach finansowych, a jego prace są synonimem rzetelności i głębokiej analizy. W artykułach publikowanych na bizner.pl Marek nie tylko precyzyjnie analizuje trendy, ale potrafi także rozładować napięcie – jego lekki humor sprawia, że nawet najcięższe tematy stają się bardziej przystępne. Jego podejście do dziennikarstwa finansowego to połączenie pasji, solidnych badań i odrobiny dystansu, dzięki czemu czytelnicy zawsze mogą liczyć na wartościową, a jednocześnie przyjemną lekturę.