Azja stawia na import LNG z USA: Czy to zagrozi celom klimatycznym i bezpieczeństwu energetycznemu?

Złożony taniec dyplomacji handlowej i polityki energetycznej znacząco przekształca strategiczny krajobraz energetyczny Azji. Pod presją administracji Trumpa, mającą na celu zaradzenie nierównowadze handlowej, kilka państw azjatyckich oferuje znaczne zwiększenie importu amerykańskiego skroplonego gazu ziemnego (LNG). Choć z pozoru jest to pragmatyczne rozwiązanie łagodzące groźby celne, ten strategiczny zwrot niesie ze sobą istotne ryzyko długoterminowe, potencjalnie podważając zobowiązania klimatyczne tych krajów i budząc poważne obawy dotyczące przyszłego bezpieczeństwa energetycznego oraz rentowności ekonomicznej.

• Kilka krajów azjatyckich zobowiązuje się do zwiększenia importu LNG z USA pod presją handlową administracji Trumpa.
• Długoterminowe kontrakty na LNG rodzą obawy dotyczące środowiska, przyczyniając się do emisji gazów cieplarnianych i ryzyka „osieroconych aktywów”.
• Ekonomiczna zasadność tych zakupów jest kwestionowana, ponieważ prawdopodobnie nie wpłyną one znacząco na deficyty handlowe USA, a projekty takie jak Alaska LNG są uważane za nieekonomiczne.
• Bezpieczeństwo energetyczne jest zagrożone ze względu na postrzeganą nieprzewidywalność USA jako partnera i ryzyko przekierowania dostaw LNG w czasach globalnych zakłóceń.
• Eksperci zalecają strategiczne przestawienie się na rodzime odnawialne źródła energii w celu zwiększenia bezpieczeństwa i dekarbonizacji, wskazując na ogromny, niewykorzystany potencjał w Azji.

Wzrost Importu LNG i Dyplomacja Handlowa

Dążenie państw azjatyckich do importowania większych ilości amerykańskiego LNG nabrało znacznego impetu w obliczu zintensyfikowanej presji prezydenta Donalda Trumpa na korzystne umowy handlowe. Inicjatywa ta istniała już przed obecną administracją, ale stała się centralnym punktem negocjacji w celu deeskalacji napięć handlowych. Na przykład, premier Wietnamu podkreślił konieczność zwiększenia zakupów LNG, co doprowadziło w maju do podpisania umowy z amerykańską firmą w sprawie budowy centrum importu gazu. Największy japoński wytwórca energii, JERA, w czerwcu podpisał 20-letnie kontrakty na dostawę do 5,5 miliona ton metrycznych amerykańskiego gazu rocznie, począwszy od około 2030 roku. Podobnie, Korea Południowa, Tajlandia i Filipiny wyraziły zainteresowanie proponowanym projektem Alaska LNG o wartości 44 miliardów dolarów, który prezydent Trump aktywnie promował w celu zaopatrzenia rynków azjatyckich. Indie również rozważają usunięcie podatków importowych na amerykańskie dostawy energii w celu zmniejszenia swojej nadwyżki handlowej.

Obawy o Środowisko i Aktywa Osierocone

Jednak zobowiązanie się do długoterminowych umów na LNG rodzi głębokie pytania dotyczące zrównoważonego rozwoju środowiskowego i ryzyka aktywów osieroconych. LNG, choć czystszy niż węgiel, pozostaje paliwem kopalnym, które przyczynia się do emisji gazów cieplarnianych i zmian klimatycznych. Eksperci, tacy jak Indra Overland, szef Centrum Badań Energetycznych w Norweskim Instytucie Spraw Międzynarodowych, ostrzegają, że takie zobowiązania mogą uwięzić kraje w przestarzałej infrastrukturze, utrudniając ich przejście na szybko rozwijające się, tańsze odnawialne źródła energii, takie jak energia słoneczna i wiatrowa. Christopher Doleman z Institute for Energy Economics and Financial Analysis podkreśla powszechność klauzul „take-or-pay” w wielu kontraktach na LNG, które zobowiązują rządy do płacenia za paliwo, nawet jeśli go nie zużywają. Może to skutkować znacznymi obciążeniami finansowymi, jeśli zapotrzebowanie kraju na energię przesunie się w kierunku odnawialnych źródeł, jak to miało miejsce w Pakistanie, gdzie rosnące koszty LNG skłoniły do przestawienia się na energię słoneczną z paneli dachowych, co doprowadziło do nadpodaży gazu i odroczonych dostaw.

Ekonomiczne Wątpliwości Wokół Importu LNG

Poza obawami środowiskowymi, ekonomiczna zasadność tych wielkoskalowych importów LNG jest krucha. Analitycy twierdzą, że nawet znaczne zwiększenie azjatyckich zakupów LNG jest mało prawdopodobne, aby znacząco wpłynąć na ogromne deficyty handlowe USA. Na przykład, Doleman szacuje, że Korea Południowa musiałaby importować 121 milionów ton metrycznych LNG rocznie – ilość przekraczająca 50% całkowitego globalnego eksportu LNG z USA w zeszłym roku i trzykrotność rzeczywistego importu Korei Południowej. Wietnam, z nadwyżką handlową dwukrotnie większą niż Korea, wymagałby zdumiewających 181 milionów ton metrycznych rocznie, co stanowi ponad dwukrotność całkowitego eksportu USA w zeszłym roku. Ponadto, projekt Alaska LNG jest powszechnie uważany za nieekonomiczny, wymagający spadku cen gazu w USA o ponad połowę, aby konkurować z tańszym węglem i alternatywami odnawialnymi dominującymi w Azji. Cła na chińską stal mogłyby również zawyżyć koszty kluczowej infrastruktury, takiej jak rurociągi i terminale, podczas gdy opóźnienia w rozwoju turbin gazowych mogłyby opóźnić nowe projekty elektrowni gazowych do 2032 roku. Oczekiwana globalna nadpodaż LNG dodatkowo obniży ceny, komplikując uzasadnienie dla długoterminowych kontraktów z USA po obecnych wyższych stawkach.

Bezpieczeństwo Energetyczne: Ryzyka Zależności

Bezpieczeństwo energetyczne to kolejny krytyczny wymiar tych długoterminowych umów. Dario Kenner z Zero Carbon Analytics podkreśla, że LNG przyczynia się do bezpieczeństwa energetycznego tylko wtedy, gdy jest konsekwentnie dostępny i przystępny cenowo, co nie zawsze jest gwarantowane biorąc pod uwagę zmienność geopolityczną. USA są postrzegane przez niektórych analityków, w tym Overlanda, jako nieprzewidywalny długoterminowy partner energetyczny, co czyni silne uzależnienie ryzykowną propozycją. Ta podatność stała się widoczna podczas niedawnych zakłóceń, takich jak potencjalny konflikt w Cieśninie Ormuz i pełnoskalowa inwazja na Ukrainę, kiedy to ładunki LNG początkowo przeznaczone na rynki azjatyckie zostały przekierowane do Europy. Pomimo istniejących kontraktów, kraje azjatyckie, takie jak Bangladesz i Sri Lanka, zostały przelicytowane przez europejskich nabywców, co ilustruje, jak odległe wydarzenia mogą głęboko wpłynąć na dostępność i ceny energii w Azji.

Przyszłość Energetyki: Kierunek Odnawialnych Źródeł

Ostatecznie, eksperci opowiadają się za strategicznym przestawieniem się na energię odnawialną jako bardziej solidne rozwiązanie zarówno dla bezpieczeństwa energetycznego, jak i dekarbonizacji. Kenner wskazuje na ogromny, niewykorzystany potencjał w Azji, zauważając, że obecnie wykorzystuje się tylko około 1% potencjału energii słonecznej i wiatrowej w Azji Południowo-Wschodniej. Ta duża swoboda działania sugeruje, że kraje azjatyckie mają realne możliwości zaspokojenia rosnącego zapotrzebowania na energię elektryczną bez nadmiernego uzależniania się od importowanych paliw kopalnych. Rozwój rodzimych odnawialnych źródeł energii oferuje drogę do wzmocnienia niezależności energetycznej, stabilizacji kosztów i zgodności z globalnymi celami klimatycznymi, przedstawiając bardziej zrównoważoną i bezpieczną przyszłość niż obszerne zobowiązania dotyczące LNG.