Sankcje na rosyjski sektor energetyczny: Wpływ na gaz, ropę i LNG

Photo of author

By Krzysztof

Skomplikowana sieć globalnych rynków energii stała się kluczowym polem bitwy w dyplomacji międzynarodowej, a sankcje wyłaniają się jako główny instrument nacisku. W miarę przygotowań prezydenta USA, Donalda Trumpa, do rozmów z prezydentem Rosji, Władimirem Putinem, perspektywa złagodzenia lub zaostrzenia amerykańskich sankcji na kluczowy rosyjski sektor energetyczny stanowi znaczącą kartę przetargową, bezpośrednio powiązaną z postępami w kwestii zawieszenia broni w Ukrainie. To strategiczne zastosowanie presji ekonomicznej podkreśla głęboki wpływ, jaki środki te wywarły na rosyjski eksport węglowodorów od początku konfliktu.

  • Globalne rynki energii są kluczowym obszarem dyplomacji międzynarodowej.
  • Sankcje USA na rosyjski sektor energetyczny stanowią ważną kartę przetargową, powiązaną z zawieszeniem broni w Ukrainie.
  • Środki ekonomiczne znacząco wpłynęły na rosyjski eksport węglowodorów.
  • UE znacznie ograniczyła import rosyjskiego gazu, a USA nałożyły sankcje na rosyjskie projekty LNG.
  • Sektor ropy naftowej również podlega rygorystycznym ograniczeniom, w tym mechanizmowi limitu cenowego G7.

Stanowisko Stanów Zjednoczonych, oscylujące między możliwością zniesienia sankcji a groźbą ostrzejszych kar, podkreśla złożoną dynamikę geopolityczną. W ciągu ostatnich kilku lat seria międzynarodowych sankcji przekształciła globalny krajobraz energetyczny, zmuszając Rosję, głównego eksportera energii, do adaptacji swoich szlaków handlowych i bazy klientów, jednocześnie zmuszając kraje europejskie do redefinicji swoich strategii bezpieczeństwa energetycznego. Poniższe sekcje szczegółowo opisują konkretny wpływ na gaz ziemny, skroplony gaz ziemny (LNG) oraz ropę naftową.

Gaz ziemny i LNG

Historycznie Rosja była głównym dostawcą gazu ziemnego do Europy, ze znacznymi wolumenami przepływającymi przez gazociągi takie jak Nord Stream, Jamał i tranzyt przez Ukrainę, a także przez gazociąg TurkStream. W 2021 roku import rosyjskiego gazu stanowił 45% całkowitego importu Unii Europejskiej, co równało się 150 miliardom metrów sześciennych (mld m³) rocznie. Według Komisji Europejskiej, liczba ta drastycznie spadła do 52 mld m³, czyli 19% importu. Chociaż UE w dużej mierze powstrzymała się od bezpośredniego sankcjonowania rosyjskiego gazu przesyłanego rurociągami, połączenie sporów kontraktowych i uszkodzenia gazociągu Nord Stream znacząco ograniczyło dostawy.

Dodatkowo zaostrzając restrykcje, lipcowa runda sankcji Unii Europejskiej objęła zakaz transakcji i usług związanych z Nord Stream, pomimo jego obecnego uszkodzenia. Patrząc w przyszłość, tranzyt przez Ukrainę ma ustać pod koniec 2024 roku, pozostawiając TurkStream jako jedyną pozostałą działającą trasę dla rosyjskiego gazu rurociągowego do Europy. Co więcej, Komisja Europejska zaproponowała prawnie wiążący zakaz całego importu rosyjskiego gazu i LNG do UE do końca 2027 roku – środek ten oczekuje obecnie na zatwierdzenie legislacyjne. Równocześnie, w 2024 roku, USA nałożyły sankcje na firmy wspierające rosyjski projekt Arctic LNG 2, strategiczną inicjatywę o docelowej zdolności produkcyjnej 19,8 miliona ton metrycznych rocznie, mającą na celu ograniczenie przyszłych zdolności eksportowych Rosji w zakresie LNG.

Ropa naftowa i produkty rafinowane

Sektor ropy naftowej również spotkał się z rygorystycznymi ograniczeniami. W pierwszym roku konfliktu w Ukrainie Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Unia Europejska wprowadziły kompleksowe zakazy importu ropy naftowej transportowanej drogą morską oraz rafinowanych produktów naftowych pochodzących z Rosji. Poza bezpośrednimi zakazami importu, grupa G7 wprowadziła mechanizm limitu cenowego. W grudniu 2022 roku ustalono limit 60 dolarów za baryłkę dla rosyjskiej ropy naftowej transportowanej drogą morską i sprzedawanej krajom trzecim, a następnie podobne limity na paliwa w lutym kolejnego roku.

Skuteczność i zastosowanie tych limitów różniły się; UE i Wielka Brytania dostosowały swój limit cenowy dla ropy do 47,60 dolara w czerwcu 2025 roku, co stanowi 15% zniżki poniżej średniej ceny rynkowej, choć USA nie dostosowały się do tej konkretnej korekty. Podstawowym celem tego mechanizmu limitu cenowego jest zmniejszenie dochodów Rosji z ropy poprzez zakazanie kluczowych usług transportowych, ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych dla tankowców przewożących ropę naftową handlowaną powyżej ustalonego poziomu limitu. To wspólne działanie podkreśla skoordynowany wysiłek mający na celu finansowe ograniczenie zdolności Rosji do finansowania operacji wojskowych z jej ogromnych zasobów energetycznych.

Dodaj na: