Rezerwa Federalna stoi w obliczu znaczącej transformacji przywództwa, co sygnalizuje potencjalną reorientację amerykańskiej polityki monetarnej. Ta zmiana zbiega się z niuansowym obrazem gospodarczym: niedawny wzrost zatrudnienia wykazuje "prędkość zatrzymania", jednak inwestycje biznesowe dynamicznie rosną. Ta dynamika przygotowuje grunt pod kluczowe debaty polityczne dotyczące stóp procentowych, zakresu działania banku centralnego oraz fundamentalnej globalnej roli dolara amerykańskiego.
Zmiany Gospodarcze i Przetasowania w Rezerwie Federalnej
Pomimo niedawnego raportu o zatrudnieniu wskazującego na płaski wzrost liczby miejsc pracy w sektorze prywatnym i skromne spadki w przemyśle, podstawowe wskaźniki, takie jak solidne inwestycje biznesowe i zamówienia fabryczne, sugerują odporność. Przewidywane korekty podatkowe dla pracowników o średnich dochodach również mają pobudzić aktywność. Prezydent Donald Trump publicznie opowiadał się za szybkimi obniżkami stóp procentowych, wzywając Fed do obniżenia docelowej stopy funduszy z 4,5% do 3% do końca roku, powołując się na obecne opóźnienia w polityce.
Kluczowe zmiany kadrowe w Fed
Ta presja polityczna głęboko wpływa na zarządzanie Fedem. Tymczasowe powołanie przewodniczącego CEA Stephena Mirana do zarządu oraz niedawne zwolnienie członka Fed Lisy Cook po dochodzeniu Departamentu Sprawiedliwości w sprawie rzekomego oszustwa hipotecznego, sygnalizują celowe przetasowania. Oczekuje się, że działania te doprowadzą do większości nominatów Trumpa w siedmioosobowym zarządzie do końca roku, zasadniczo zmieniając ideologiczną trajektorię instytucji.
Krytyka Polityki Monetarnej i Centralna Rola Dolara
Krytyka polityki monetarnej przez Sekretarza Skarbu
Sekretarz Skarbu Scott Bessent, w artykule opinii dla Wall Street Journal, ostro skrytykował postępowanie banku centralnego w ciągu ostatnich 15 lat. Bessent argumentuje, że Fed przekroczył swój mandat poprzez:
- monetyzację dużych deficytów budżetowych,
- wydawanie niedokładnych prognoz,
- porażkę w kontroli inflacji,
- nadmierną regulację,
- nadmierne zatrudnienie,
- upolitycznienie.
Twierdzi on, że te polityki podważyły niezależność i wiarygodność Fedu, co jest krytyką, w której wyraźnie brakuje bezpośredniej dyskusji o dolarze amerykańskim.
Podczas gdy Skarb Państwa nadzoruje dolara, kontrola Rezerwy Federalnej nad jego podażą jest kluczowa. Stabilny dolar jest najważniejszy dla osiągnięcia stabilności cen, co jest warunkiem wstępnym solidnego wzrostu gospodarczego i niskiego bezrobocia. Jednak wartość dolara znacznie się zdewaluowała: przed pandemią COVID-19 o około 35% w stosunku do indeksu surowcowego CRB i o ponad 125% w stosunku do złota. Takie trendy są nie do utrzymania dla jego roli jako światowej waluty rezerwowej. Ewoluujące kierownictwo Fed musi zintegrować wyraźną stabilność walutową z polityką monetarną, szczególnie w odniesieniu do swojego bilansu.